روزنامەی معاریف اسرائیلی، سفیر فلسطین در سازمان ملل را که گفته بود «پرتاب موشک بەوسیلەی مبارزان فلسطینی به سوی اسرائیل جنایت جنگی است» را همسنگ سخنگوی ارتش اسرائیل دانست. این سخنان اوج ننگ و خواری و یکی از نشانه‌های قیامت است. 

 چند روز پیش و در اوج همدردی جهانیان یا لااقل بخشی از آنان، با قربانی‌های حمله‌ی اسرائیل به غزه، آقای ابراهیم خریشه سفیر فلسطین در سازمان حقوق بشر و در مرکز آن ژنو بەگونەی عجیبی با هموطنان ستمدیده‌اش در غزه ابراز همدردی می‌نماید: شلیک موشک از طرف مبارزان به سمت اسرائیل جنایت جنگی و ضد بشری محسوب می‌شود؛ چرا که مردم بی‌دفاع اسرئیل را هدف قرار می‌دهد. 

وی یادآور شد که بمباران هوایی، زمینی و دریایی مردم غزه توسط اسرائیل نظر به اینکه قبلاً به ساکنان ساختمان‌ها، بیمارستان‌ها، محل نگهداری معلولان و... اخطار و هشدار داده می‌شود، جنایت جنگی و ضد بشری محسوب نمی‌شود. 

همین آقای خریشه و به دستور محمود عباس بود که قهرمان رسواییهای ۲۰۰۹ لقب گرفت؛ آنگاه که جلودار به ثمرنشستن تلاش‌های برخی نهاد‌ها و سازمان‌های عربی-اسلامی در مجلس حقوق بشر شد، زمانی که خواستار گزارش قاضی بین‌المللی گولدستون از جنایت سرائیل در غزه شده بودند، گزارشی که چندین مورد جنایت جنگی را در یورش اسرائیل به غزه به ثبت رسانده بود، از جمله ویران نمودن ۶۰ هزار خانه‌ی مسکونی و کشتن ۱۴۰۰ نفر که برخی از آنان با گاز فسفر سفید سوخته بودند. علاوه بر اینکه یک سوم کشتەشدگان کودک و نوزاد بودند. 

آری همین آقا تحت تأثیر فشارهای اسرائیل و پس از امتناع رئیس اسرائیل دوستش محمود عباس از امضای گزارش مذکور، مانع شد که گزارش مذکور که دربرگیرندەی مظلومیت مضاعف مردم غزه مورد بررسی قرار گیرد. هرچند در آن زمان خریشه و محمود عباس مورد تنفر و انزجارعمومی مردم فلسطین قرار گرفتند ولی خدمت بزرگ و رایگانی به اسرائیل ارایه نمودند. 

همین مرد، امروز و پس از جنایت‌های اخیر رژیم اسرائیل در غزه، مبارزان فلسطینی را جنایتکار جنگی نامیده و ارتش اسرائیل را تبرئه می‌کند تا به همه ثابت کرده باشد که او از هر اسراییلی ساکن سرزمین‌های اشغالی، اسراییلی‌تراست و همین امر باعث شد که روزنامەی «معاریف» اسرائیلی موضع شرم‌آور و ننگین وی را اینگونه تحلیل کند که: آقای خریشه در مجلس سازمان حقوق بشر مانند سخنگوی ارتش اسرائیل، سخن گفته و از منافع اسرائیل دفاع می‌کند. 

راستی نمی‌دانیم آقای محمود عباس و وزیر خارجه‌اش ریاض مالکی، امثال خریشه را از کجا آورده و به کار گرفته‌اند؟! مردی که تمام ارزش‌های عدالت و اخلاق را زیر پاگذاشته و مثقال ذره‌ای «حب وطن» در درون ندارد.

دراین میان آنچه بیشتر باعث ناراحتی می‌شود اینکه متأسفانه این آقا وابسته به جنبش فتح می‌باشد، جنبشی که در گذشته و به خاطر خاک و میهن، هزاران شهید، مجروح و اسیر تقدیم نموده است. 

البته این تحرک‌های نمایندگان فلسطین در خارج که بیشتر اسراییلی‌اند تا فلسطینی، تنها در دو موضع اخیر آقای خریشه خلاصه نمی‌شود، بلکه آقای ریاض منصور نماینده‌ی فلسطین در سازمان ملل نیز در یکی از جلسات همین سازمان جهت بررسی جنایت‌های اسراییل، اینگونه در توجیه جنایت‌های اسرائیل از نماینده‌ی رسمی این کشور پیشی می‌گیرد، آنگاه که جنبش‌های اسلامی مبارز فلسطینی در باریکه‌ی غزه را جنایتکار و غیرقانونی می‌نامد و از اعضای این سازمان می‌خواهد آن جنبشها را به اتهام ترور، محکوم نماید و در مقابل اسرائیل را تبرئه نمایند.

نمی‌دانم آقای خریشه اطلاعات خود از جنایت‌های اسراییل در تجاوز به غزه را از چه منابعی گرفته است. البته از اظهار نظر‌هایش پیداست که اطلاعات ایشان از منابعی غیر از منابع مورد تأیید ما فلسطینی‌ها، دریافت می‌شود! لابد ایشان کانال‌های تلویزیونی دیگری غیر از آنچه مشاهده می‌کنیم، تماشا می‌فرمایند. 

 بیشتر از این نمی‌توانیم چیزی بگوییم که تاکنون نشنیده‌ایم انسان‌های بی‌خانمان و معلول ساکن در ویرانه‌های شمال غزه، قبل از بمباران محل سکونتشان با موشک‌های «انسانیت» اسراییلی، اخطاری مبنی بر تخلیه‌ی منازلشان دریافت نموده باشند! تازه اگر هم اخطاری صورت گرفته باشد، اینان چگونه و ظرف چند دقیقه ویلچر‌هایشان رابه حرکت درآورند و آنجا را ترگ نمایند؟ لطفاً آقای خریشه پاسخ دهد. 

اسرئیل درهمین جنایت‌های اخیرش منزل مسکونی عموزاده‌ام به نام معین ابوعطوان را بمباران و با خاک یکسان نمود و عکس‌های مربوطه اکنون نزد اینجانب نگهداری می‌شود و در چندین کانال تلویزیونی نیز عرضه شد، درعین حال هیچ اخطاری ازسوی اسراییل انساندوست! مبنی بر ترک خانەاشان دریافت نکرده بودند.

شاید آقای خریشه با این اظهارنظر‌های عجیب و غریبش درصدد توجیه ناکامی رئیسش محمود عباس در مراجعه به دادگاه جنایات جنگی است، چراکه گویا نامبرده نگران این است اگر او رهبران اسراییل را به دادگاه فرا بخواند، اسرائیلی‌ها نیز برخی از رهبران حماس را به همین اتهام به آنجا فرا خواهند خواند! عزیز من خریشه جان، بگذار اسرائیلی‌های مورد علاقەی شما و رئیست این کار را بکنند و اسامی رهبران حماس را در لیست تعقیبی پلیس بین‌المللی اینترپل ثبت کنند، چراکه نشنیده‌ایم خانواده‌ی محمود زهار رهبر تحت تعقیب دادگاه لاهه که دو فرزندش در راه فلسطین شهید شده‌اند اکنون در خیابان‌های آکسفورد لندن بگردند، همچنانکه نشنیده‌ایم دختران اسماعیل هنیه دیگر رهبر جنبش حماس تعطیلات تابستانی را در شانزەلیزه سپری نمایند، یا اینکه ابوعبیده سخنگوی گردان‌های قسام تابستان را در ریفیرا در جنوب فرانسه سپری نمایند! آنان از هر طرف و از همەی جهات محاصره شده‌اند و تمامی ورودی‌های محل زندگیشان –غزه- بسته است و در تمامی دادگاه‌های جهانی تحت تعقیب‌اند، طوری که حضورشان در دادگاه لاهه در مقایسه با زندگی تحمل ناپذیرشان در غزه اردویی تفریحی برای آنان به حساب می‌آید. 

اگر آقای محمودعباس به فکر سلامتی رهبران حماس بوده و نمی‌خواهد تحت تعقیب دادگاه جنایت‌های جنگی قرار گیرند، که در این نیت پاک محمودعباس شک بلکه یقین داریم! ما از او می‌خواهیم بیش از این دلواپسی نکرده و مقدمات پیوستن به دادگاەها و محاکم بین‌المللی را فراهم کند و جنایتکاران جنگی را بدانجا معرفی نماید؛ ولی آقای رئیس تاکنون این کار را نکرده و نخواهد کرد. 

اظهار نظر‌ها و مواضع اخیر آقای خریشه به خوبی گویای دلیل پافشاری محمود عباس بر ریاض مالکی به عنوان وزیر خارجه‌اش است؛ زیرا این وزیر جاودانه، اقدام به استخدام سفیرانی خواهد نمود که کاری نکند بر دل و درون اسرائیلی‌ها گردی بنشیند و همین است که سفارتخانه‌های فلسطین به «تکیه‌هایی» مبدل شده که بیشتر کاربری رستوران و غذاخوری و گرفتن عکس‌های دیپلماتیک به خود گرفته است، و دیگر آن زمان به سر رسیده که سفیران و سیاستمداران فلسطینی در خارج به دلیل ابراز موضع در برابر اسرائیل ترور می‌شدند. 

البته در این میان شاید استثناهایی وجود دارد ولی چنین افرادی یا برای همیشه مطرود می‌شوند و یا به کشورهایی تبعید می‌شوند که حتی با دوربین‌های بزرگنما نیز بر روی نقشه‌ی جغرافیای جهان یافت نمی‌شوند. 

از چنین اظهارنظر‌ها و مواضع امثال خریشه خجالت می‌کشیم و از دوستانمان بابت اینکه نتوانسته‌ایم برای پیگیری قضیەی فلسطین که روا‌ترین، پاک‌ترین و عادلانه‌ترین قضیه است، افراد شایسته‌ای را به کار گیریم، پوزش می‌طلبیم.